“…Bu, Gazze'den daha fazlası. Bu, Orta Doğu'da barış…"
Böyle diyor Trump…
Ne için?
Arabulucusu mu yoksa ara vurucusu mu olduğu belli olmayan Gazze Ateşkes Anlaşması için…
Gülesim geliyor bazen; ağlanacak hallerimize…
Hep, oyun büyük diyordum,
Hep, en güçlü gördüğümüzden daha büyük bir güç ve en akıllıdan daha akıllı birileri var diyordum.
Hala da aynı noktadayım.
Hatta bu kanaatim her geçen gün ve yaşanan her gelişme sonrası daha da pekişiyor.

Hatırlayın:
Bundan tam iki sene önce/2023’ün 7 Ekim’inde Hamas İsrail’e saldırmıştı.
Ben de, 9 Ekim tarihli yazıma “Hamas'ın İsrail'e saldırısı önlenemedi mi önlenmedi mi?” diye bir başlık atıp; olacaklar için “Eyvah eyvah” demiş,
“İsrail’in 11 Eylül’ü” benzetmesi yapmıştım.
Haksız mıydım? Tabi ki değildim.
Çünkü,
O günden bugüne geçen iki yılda neler oldu neler…
Karşı saldırı başlatan İsrail, durmak nedir bilmedi. Neredeyse Ortadoğu’nun kuşuna bile bomba fırlattı.
Lübnan/Yemen/Suriye/İran… Hepsine bomba yağdırdı.
Hamas ve Hizbullah üyeleri/komutanları/siyasi liderleri; İsrail saldırılarından kurtulamadı ve bir şekilde ortadan kaldırıldı.
Ölenlerin yerine yenileri geldi ama onlar da öldürüldü.
Gazze’ye gelince;
Artık adı Gazze olan bir yer var ama Allah aşkına Gazze’lilerin yaşadığı bir Gazze’den eser kaldı mı?
Eseri bırakın; taş üstünde taş kalmadı!
Şimdi, iki olaya dikkatinizi çekmek istiyorum.
Çünkü hem biri diğerinin nedeni ve sonucu hem de biri diğeri gibi oyun teorisinin bir süreci…

Ekim-2023…
Hamas İsrail’e saldırdı. Neredeyse canlı yayında ve davul-zurna eşliğinde…
Saldırı, güya Hamas’a büyük başarı, İsrail’e büyük hezimet oldu.
Garip olan ise Hamas’ın bu kadar “başarılı” bir saldırıyı nasıl bu kadar “kolay” yapabildiğiydi…
Gerçi daha sonra,
İsrail ve Amerika eliyle,
Başta Gazze olmak üzere; yaşatılan bölgesel dram ve katliamları görünce garip ve karanlık noktaların biraz olsun aydınlandığını düşünüyorum.

Hamas saldırısından tam iki sene sonra…
Ne tesadüf ki yine bir Ekim ayı/ 9 Ekim 2025,
“Gazze Ateşkes Anlaşması” imzalandı….
İsrail ve Hamas için oldukça başarılı ve büyük bir anlaşma imiş…
Öyle ya; Koskoca Trump arabuluculuk etti önemsiz olacak değil ya.
Adam belki bu sayede, Nobel Barış Ödülü bile alacaktır…
Garip olan ise; iki taraf için de, “başarılı” görülen bu anlaşmanın nasıl bu kadar “kolay” olabildiğidir.
Ama öyle bir anlatılıyor/propagandası öyle bir yapılıyor ve öyle bir lanse ediliyor ki; sanırsınız, gerçekten küresel barışın temeli atılmış…
Amerika, Avrupa ülkeleri, İsrail, Türkiye, Arap ülkeleri ve hatta Rusya, hatta Çin, hatta İran bile memnuniyet içinde…

Trump, “ben çok yoğun biriyim. İşim-gücüm çok ama hepsini bir kenara koyup bu barış planı için çalıştım” diyor ama İsrail’le Arap ülkeleri arasında yapılan “İbrahim anlaşmasından” bahsederken; “aslında Abraham demeyi daha çok seviyorum. Daha havalı oluyor” şeklinde makara yapmayı da ihmal etmiyor.
Bu anlaşma için çok çabaladık diyorlar.
Neyin çabası veya kimin çabalaması?
Yapılan sadece müthiş bir PR çalışması ve abartı Kralı Trump’ın tarih ve uluslararası siyaset bilgisinden yoksun barış havariliği.
Adama bakar mısınız arkadaşlar;
“İki bin yıldır barış olmayan Ortadoğu’ya barış getirdim, iki bin yıldır huzurun olmadığı Suriye’ye huzur geldi” diyebiliyor.
Halbuki bu topraklar son 100 yıldır barışsız ve huzursuz. Ondan öncesinde 350-400 yıl boyunca Osmanlı hakimiyetinde, bugünkünden çok daha huzurlu ve barış içerisindeydi.
Ama buna rağmen kimsenin çıtı bile çıkmıyor; herkes adamın ağzından çıkacak herhangi bir sözü alkışlamak ve “iyi ki varsın” demek için adeta fırsat kolluyor.

Yeniden Gazze Ateşkes Anlaşmasına gelirsek:
Bu Ateşkes nasıl ve kimin ateş kesmesi, kimlerin üstüne toprak örtülmesi?
Kaldı ki,
Bir Ateşkes Anlaşması, savaşan iki tarafın ateş kesmesiyle olur.
Gazze’de savaşan iki taraf-maraf yoktu ki; oldu denilen şeyin adı Ateşkes olabilsin.

Neyse uzatmayayım;
Olan şey; sadece bir “oldu-bitti”ye getirme operasyonundan başka bir şey değil.
Bu ateşkesin/sözde ateşkesin ne olup olmadığını veya aslında neye zemin hazırladığını bundan sonra yaşanacaklar gösterecektir.
Önümüzdeki günlerde, öncekiler gibi bu anlaşmanın da sadece bir oyun hatta güç ve akıl sahiplerinin oyun planından bir oyun olduğu aşikâr hale gelecektir.
Yeri geldiğinde ateşkes ve barış denildiğini, yeri geldiğinde savaş ve krizlerin kaçınılmaz olduğunu hep birlikte göreceğiz.
Aslında onlar için barış savaştan daha değerli, savaş da barıştan daha kötü veya değersiz değil.
Hatta öyle sanıyorum ki; savaşı daha çok severler…
O yüzden,
Gazze’de ateşkes oldu diye çok da sevinmemek lazım. Emin olun, vardır altında kesin bir bit yeniği.

Demem o ki;
İki senedir devam eden savaş, -umarım yanılıyorumdur-; inşallah barış görünümlü şekilde derinden ve daha tehlikeli boyutla şiddetlenerek devam etmez.
Çünkü Yeni Dünya Düzeni Sürecinde, dünyanın herhangi bir yerinde, herhangi bir savaşla ilgili ne zaman ki başat aktörleri ABD/ İsrail/ İngiltere olan bir “Ateşkes/Barış” söylemi duysam; şekli/türü ve niteliği değişen yeni ve daha pis bir savaşın başlangıç evresine mi giriyoruz diye kaygıya kapılırım.

Sonuç:
Gazze Ateşkes Anlaşmasıymış…
Külahıma anlatsınlar.
Hamas’ı kendine saldırtan İsrail,
Hamas saldırdı diye Hamas’ı vuran ve Gazze’yi yerle bir eden İsrail.
Ama bunun adına savaş deyip; Amerika mihmandarlığında Ateşkes Anlaşması şovu yapan yine İsrail.
Adeta kendim yazdım, kendim çektim, kendim oynadım ve kendim bitirdim misali…

Bir sonraki Bir Portre yazımızda buluşmak ümidi ile Allah'a emanet olun sevgili okurlar.